Η ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ 

Η Αγία Φωτεινή έζησε και μαρτύρησε την εποχή του Νέρωνα που ήταν από τους άσπονδους εχθρούς του χριστιανισμού. Ήταν η Σαμαρείτισσα που όταν έγινε χριστιανή και βαπτίστηκε, ονομάστηκε Φωτεινή. Έγινε δηλαδή από σκοτεινή που ήταν, φωτεινή. Ήταν μια γυναίκα αμαρτωλή, που όμως είχε τη μεγάλη χαρά και την τιμή, να συνομιλήσει με τον Κύριο μας « στο φρέαρ του Ιακώβ».
   Μια μέρα, στο φρέαρ της Συχάρ, πήγε η Σαμαρείτισσα να γεμίσει τη στάμνα  της νερό και συναντήθηκε με ένα ξένο άνδρα, που δεν τον ήξερε. Εκείνος όμως την ήξερε, γιατί όλη της η ζωή και η ελάχιστη λεπτομέρεια, ήταν μπροστά Του γυμνή και ολοφάνερη. Δεν την εκθέτει όμως, αλλά ούτε και την προσβάλλει, γιατί δεν της είπε πως είναι πολύγαμη και πως τώρα ζει παράνομη ζωή. Η αγάπη δεν τα επιτρέπει αυτά, γιατί « πάντα στέγει» δηλαδή όλα τα σκεπάζει. Τη βλέπει όμως, ότι έχει ανάγκη  όχι μόνο από τη δροσιά του πηγαδιού, αλλά και από το « ζών ύδωρ» του Αγίου Πνεύματος, για να δώσει ζωοποιό κίνηση στη νεκρωμένη ψυχή της.

  Ο άγνωστος ξένος κουρασμένος όπως ήταν, αλλά και διψασμένος της ζήτησε λίγο νερό να του δώσει και εκείνη παραξενεύτηκε που ένας Ιουδαίος της απηύθυνε το λόγο. Εκείνος της αποκρίθηκε ότι αν ήξερε ποιος είναι, θα του ζητούσε αυτή το νερό που δεν τελειώνει ποτέ, που όταν το πιεί κάποιος δε ξαναδιψά. Μετά από αρκετή ώρα συνομιλίας αντιλήφτηκε ότι ο ξένος αυτός διαφέρει από τους άλλους Ιουδαίους και του λέει: « Νομίζω ότι είσαι προφήτης, γι’ αυτό θέλω να μου λύσεις ένα μεγάλο ζήτημα, που μας έχει χωρίσει σε δύο θρησκευτικές παρατάξεις. Η μία υποστηρίζει ότι το Θεό πρέπει να λατρεύουμε μόνο στο Ναό του Σολομώντα στα Ιεροσόλυμα και η άλλη, ότι πρέπει να το λατρεύουμε μόνο στην κορυφή του όρους Γαριζίν, όπου είναι ο ναός ο δικός μας. Ποιό από τα δύο είναι το σωστό; ». Ο ξένος της απαντά ότι είναι λάθος και τα δύο, γιατί ο Θεός δεν περιορίζεται σε ένα σημείο της γης και είναι παρών παντού σ’ ολόκληρο το σύμπαν, γιατί είναι « Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν». Η Σαμαρείτισσα, έξυπνα του απάντησε: « Αυτά που λες είναι δύσκολα για μένα να τα καταλάβω. Αλλά ελπίζω ότι θα μας τα εξηγήσει όλα εκείνος που περιμένουμε, ο Μεσσίας, ο λεγόμενος Χριστός». Τότε παίρνει την απάντηση  « Εγώ ειμί , ο λαλών σοι».
    Η Σαμαρείτισσα πίστεψε στο Χριστό και βαπτίστηκε αργότερα την ημέρα της Πεντηκοστής  από τους Αποστόλους και ονομάστηκε Φωτεινή. Μαζί της δε βαπτίστηκαν και οι δύο γιοί της καθώς και οι πέντε αδελφές της, που την συνόδευσαν και κήρυξε το λόγο του Χριστού στη Συρία, στη Φοινίκη, στην Παλαιστίνη, στην Αίγυπτο και τελικά έφθασε στη Ρώμη, όπου αυτοκράτορας ήταν ο Νέρωνας που πολύ γρήγορα έμαθε για τη δράση τους. Τους κάλεσε λοιπόν αμέσως και στην προσπάθειά του να τους πείσει να αλλάξουν πίστη, χρησιμοποίησε όσα δόλια μέσα και όσα βασανιστήρια του ήταν γνωστά. Όμως, τόσο η Αγία Φωτεινή, όσο και οι υπόλοιποι μάρτυρες δε λύγισαν ούτε στιγμή και συνεχώς δοξολογούσαν τον Ιησού Χριστό.
    Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων όλοι τους έμεναν ανέπαφοι, κάτι που πείσμωνε το Νέρωνα αλλά ταυτόχρονα έκανε πολλούς απ’ αυτούς που έβλεπαν τα θαύματα να πιστέψουν στο Χριστό και να βαπτιστούν χριστιανοί. Μετά όμως από τα ατέλειωτα βασανιστήρια που τους εφάρμοσαν, η Αγία Φωτεινή φυλακίστηκε και μέσα στη φυλακή παρέδωσε τη ψυχή της στον Κύριο.
   Τη μνήμη της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος τη γιορτάζουμε στις 26 Φεβρουαρίου και την Κυριακή της Σαμαρείτιδος που είναι η Ε΄Κυριακή μετά το Πάσχα.

Απολυτίκιο της Αγίας Φωτεινής:

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τὴν πηγὴν δεξαμενὴ τῆς σοφίας καὶ χάριτος, ἐκ χειλέων Κυρίου Φωτεινὴ Ἰσαπόστολε, νομίμως ἠγωνίσω πανοικεῖ, καὶ νέμεις φωτισμὸν παρὰ Θεοῦ, τοὶς προστρέχουσι τὴ σκέπη σου τὴ σεπτή, καὶ εὐλαβῶς βοώσί σου. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγούντι διὰ σοῦ, χάριν ἠμὶν καὶ ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Θείω Πνεύματι καταυγασθείσα, και τοις νάμασι, καταρδευθείσα, παρά Χριστού του Σωτήρος, πανεύφημε, της σωτηρίας το ύδωρ κατέπιες, και τοις διψώσι αφθόνως μετέδωσας, Μεγαλομάρτυς και Ισαπόστολε Φωτεινή, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Φωτεινὴν καὶ Φωτίδα καὶ Φωτῶ ἀνυμνήσωμεν, σὺν Ἀνατολὴ Φωτεινὸν τὲ Ἰωσὴν θείοις ἄσμασιν, ὁμοὺ Κυριακὴν Παρασκευήν, τοὺς Μάρτυρας Χριστοῦ περιφανεῖς· θείαν χάριν γὰρ αἰτοῦνται καὶ φωτισμόν, τοὶς πίστει ἀνακράζουσι· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τὸ ὕδωρ ὡς ἤντλησας, τῆς αἰωνίου ζωῆς, εὑροῦσα καθήμενον, παρὰ τὸ φρέαρ σεμνή, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν, λόγοις σου θεηγόροις, καὶ ἐν ἄθλοις ἀνδρείοις, ᾔσχυνας τὴν ἀπάτην, Ἰσαπόστολε Μάρτυς· διὸ σὲ Ἀθληφόρε Φωτεινή, ὕμνοις γεραίρομεν.


Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Πίστιν Χριστοῦ.
Πίστειν ἐλθοῦσα ἐν τῷ φρεάτι, ἡ Σαμαρεῖτις ἐθεάσατο, τὸ τῆς σοφίας ὕδωρ σε, ᾧ ποτισθεῖσα δαψιλῶς, βασιλείαν τὴν ἄνωθεν ἐκληρώσατο αἰωνίως ἡ ἀοίδιμος.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Ἰσαπόστολε Φωτεινή, ἡ ἐκ Σαμαρείας, ἀνατείλασα ὡς ἀστήρ· χαῖροις ἡ τοῖς ῥείθροις, τοῦ νάματος τοῦ θείου, καὶ ἄθλοις μαρτυρίου, κόσμον εὐφράνασα.

ΠΗΓΕΣ:

1). Βίοι Αγίων εκδόσεις Ματιά. www.matia.gr
2). Χίος Εφημερίδα « ΑΛΗΘΕΙΑ». www.alithia.gr
3). Κυριακή της Σαμαρείτιδος. www.synaxaristis.com
4).Απολυτίκια Αγίων,Byzmusic.gr, π. Νικόδημος Καβαρνός

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ: http://users.sch.gr/stavrianakis